agonia
romana

v3
 

Agonia - Ateliere Artistice | Reguli | Mission Contact | Înscrie-te
poezii poezii poezii poezii poezii
poezii
armana Poezii, Poezie deutsch Poezii, Poezie english Poezii, Poezie espanol Poezii, Poezie francais Poezii, Poezie italiano Poezii, Poezie japanese Poezii, Poezie portugues Poezii, Poezie romana Poezii, Poezie russkaia Poezii, Poezie

Articol Comunităţi Concurs Eseu Multimedia Personale Poezie Presa Proză Citate Scenariu Special Tehnica Literara

Poezii Rom�nesti - Romanian Poetry

poezii


 


Texte de acelaşi autor


Traduceri ale acestui text
0

 Comentariile membrilor


print e-mail
Vizionări: 783 .



Inocentes corazones, inocentes almas lastimadas
poezie [ ]
14/5

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
de [Ezegaleon ]

2012-05-31  | [Acest text ar trebui citit în espanol]    | 



Eres todas, pero ninguna a ti se compara.
Estas en los besos fugaces que se derraman en mis noches,
pero la piel se percata de que no son tus besos
y en el sueño de lo ajeno no hay ilusión que los forje.

Eres la distancia, más lejana cuando estas ausente
y te encuentro en los atajos que proponen otros cuerpos.
Te veo en la miradas que siguen a mis caricias
que no son las tuyas, pero lo fueron en otro tiempo.

Te vas cubierta de la piel que acogió mi deseo
cuando están regresando a ti las horas de la primavera.
Ya no son mis manos las que acomodan tu pelo
pero a veces el reflejo, en otros rostros te inventa.

Otra vez la noche recibe mis horas que son tuyas,
aunque te hayan buscado no te encuentran en los rincones.
Oscuridad infinita. Te llevas la luz en las espaldas
y han de pagar esta nostalgia los inocentes corazones.

Seres fugaces, llegan para incomodar a la tristeza que no les corresponde.
Son el refugio improvisado donde se escapa en ocasiones.
Son el intento por explicar todo aquello que fuiste,
un minuto de olvido para enfrentar el vacío que eres.

Eres el suspiro, que se imita pero no se iguala.
Que es brisa del pasado pero no de este presente.
Viento que desplaza a las inocentes almas lastimadas
y que te ha de extrañar, aunque no sea evidente.

Te vas cubierta de la piel que acogió mi deseo,
pero na hay deseo en la memoria de mi herida.
A nadie te comparas porque a mi manera te fui creando
y te amé como te inventé, no como eres en la vida.

.  |










 
poezii poezii poezii poezii poezii poezii
poezii
poezii Casa Literaturii, poeziei şi culturii. Scrie şi savurează articole, eseuri, proză, poezie clasică şi concursuri. poezii
poezii
poezii  Căutare  Agonia - Ateliere Artistice  

Reproducerea oricăror materiale din site fără permisiunea noastră este strict interzisă.
Copyright 1999-2003. Agonia.Net

E-mail | Politică de publicare şi confidenţialitate

Top Site-uri Cultura - Join the Cultural Topsites!