agonia
romana

v3
 

Agonia - Ateliere Artistice | Reguli | Mission Contact | ÃŽnscrie-te
poezii poezii poezii poezii poezii
poezii
armana Poezii, Poezie deutsch Poezii, Poezie english Poezii, Poezie espanol Poezii, Poezie francais Poezii, Poezie italiano Poezii, Poezie japanese Poezii, Poezie portugues Poezii, Poezie romana Poezii, Poezie russkaia Poezii, Poezie

Articol Comunităţi Concurs Eseu Multimedia Personale Poezie Presa Proză Citate Scenariu Special Tehnica Literara

Poezii Românesti - Romanian Poetry

poezii


 


Texte de acelaÅŸi autor


Traduceri ale acestui text
0

 Comentariile membrilor


print e-mail
Vizionări: 2865 .



Te perdono 4
poezie [ ]
De la serie Te Perdono

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
de [Pernelle ]

2008-02-10  | [Acest text ar trebui citit în espanol]    | 



TE PERDONO 4

Profundas espesuras de piedra

en el cañón de mi memoria

aumentan el eco del vacío de tus palabras.

Perdíme buscando algo en mi ser,

algo ignoto, reconocible pero no secreto.

Algo que siempre está presente en mis días

y se camufla en mis actividades cotidianas.

No es hermético, no es oculto.

Sólo se esconde entre mi carácter y mi corazón.

Partí en rumbo desconocido para reconocerme.

Busqué la soledad para encontrarme.

Me provoqué a mí misma para paliar mis temores

y me ausenté de mi máscara diaria

para no ver la actriz que fui desde mi nacimiento

sino la persona que, encerrada en mi jaula de desdichas

busca la llave del candado que la aprisiona en horribles tormentos

dentro de mi pecho.

¿Dónde deseas que ponga tus besos?

¿En un rojo clavel de flor de tela

pintado con carmín?

¿O en una boca deseosa de beber de tus labios?

¿Qué pecho prefieres para recostar tu rostro?

¿El que está ensombrecido de mentiras y falacias,

de sufrimientos y podredumbres

y recubierto de silicona?

¿O aquel donde brille un corazón esperanzado

que sepa valorar una pequeña violeta en un muro de granito?

Deseo vivirte en toda mi pureza

no virginal pero sí auténtica

y evitar que nos separe la miseria de los instintos

y la discordia de la ignorancia.

Cierto es que me dejé poseer por viles almas

al igual que tú tomaste dulces y engañados cuerpos

que te amaron con la esperanza de vivirte eternamente

y trucaron su llanto en olvido al no volver a verte.

Pero, si de igual a igual no hablamos

porque consideras superiores tus circunstancias

y esta mezquindad impide hablar a tu corazón,

seguiré guardando puro tu amor en mi persona

cuando logre romper mi jaula

y aunque cuide de mi jardín en solitario

o me decida a compartir otro amor.



.  |










 
poezii poezii poezii poezii poezii poezii
poezii
poezii Casa Literaturii, poeziei şi culturii. Scrie şi savurează articole, eseuri, proză, poezie clasică şi concursuri. poezii
poezii
poezii  Căutare  Agonia - Ateliere Artistice  

Reproducerea oricăror materiale din site fără permisiunea noastră este strict interzisă.
Copyright 1999-2003. Agonia.Net

E-mail | Politică de publicare şi confidenţialitate

Top Site-uri Cultura - Join the Cultural Topsites!