agonia
romana

v3
 

Agonia - Ateliere Artistice | Reguli | Mission Contact | Înscrie-te
poezii poezii poezii poezii poezii
poezii
armana Poezii, Poezie deutsch Poezii, Poezie english Poezii, Poezie espanol Poezii, Poezie francais Poezii, Poezie italiano Poezii, Poezie japanese Poezii, Poezie portugues Poezii, Poezie romana Poezii, Poezie russkaia Poezii, Poezie

Articol Comunităţi Concurs Eseu Multimedia Personale Poezie Presa Proză Citate Scenariu Special Tehnica Literara

Poezii Rom�nesti - Romanian Poetry

poezii


 


Texte de acelaşi autor


Traduceri ale acestui text
0

 Comentariile membrilor


print e-mail
Vizionări: 3135 .



Viaje de la máquina de escribir
poezie [ ]
Journey of Typewriter

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
de [juanmanhitu ]

2004-10-06  | [Acest text ar trebui citit în espanol]    | 



Sirves los cuerpos que respiran letras
Hasta que sus manos graben toda la verdad y
Que tus huesos necesiten años para descansar
Entre las cajas que marcan un próximo silencio.

Has testimoniado la navidad de los escritores.
Escribías cómo acarecían la lluvia el camino,
Cómo florecían las rosas por la mañana de sol,
Cómo aparecía el arco iris después de la lluvia,
Cómo se desarrollaba un amor en dos corazones,
Y cómo el hombre aprendía a adorar su creador.

Si hoy hay que descansar como una vieja heroína,
Como una catedrática después de su jubilación y
Como una misionera después de su lograda misión,
El mundo comprenderá, pero no te olvidará nunca.

Érase una vez una música de tus teclas que tocaba
Me acompañó por las noches frías que se marchaban
Hacia los nuevos días que luego llené con sueños.
Hubo una vez unos momentos que pasamos juntos.
Los flujos negros desde tu puro vientre me ayudaron
A ganar el primer premio en esta vida misteriosa.
No olvidaré nunca esta buenísima memoria.

Hoy, quizá las pantallas sean más conocidas
Porque las almas están sedientas de silencio.
Pero, ¿quién va a borrar tus huellas clarísimas
En las páginas de los libros gruesos de historia?
Y, ¿quién intentará ahuyentar tu ruido fortísimo
De las orejas aficionadas a miles de estaciones?

O, máquina que daba luz a las gotas de amor y
Que otorgaba raíz a las pepitas de pensamiento,
Tu dedicación ya está escrita con tinta de oro
En los libros muy secretos por el hombre sabio
Cuando se dio cuenta de que lo dejarías pronto.

¡Adios, amiga! Tu nombre vivirá como el sol en
Una región tropical, donde bailan las palmeras.

Jogjakarta, 15 de agosto de 2004




.  |










 
poezii poezii poezii poezii poezii poezii
poezii
poezii Casa Literaturii, poeziei şi culturii. Scrie şi savurează articole, eseuri, proză, poezie clasică şi concursuri. poezii
poezii
poezii  Căutare  Agonia - Ateliere Artistice  

Reproducerea oricăror materiale din site fără permisiunea noastră este strict interzisă.
Copyright 1999-2003. Agonia.Net

E-mail | Politică de publicare şi confidenţialitate

Top Site-uri Cultura - Join the Cultural Topsites!