agonia romana v3 |
Agonia - Ateliere Artistice | Reguli | Mission | Contact | ÃŽnscrie-te | ||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
||
![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |||||
Articol Comunităţi Concurs Eseu Multimedia Personale Poezie Presa Proză Citate Scenariu Special Tehnica Literara | ||||||
![]() |
|
|||||
![]() |
agonia ![]()
■ Balada refuzatului NA UN DA - în epură ![]()
Romanian Spell-Checker ![]() Contact |
- - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 2006-07-22 | [Acest text ar trebui citit în espanol] | Un puñado de pájaros, llamaradas de plumas que me incendian el alma, se han soltado de mis ojos. He perdido el rastro, como un buey viejo y ciego, las luciérnagas que jugaban al destino se han secado entre olvidos y flacos inviernos. Cruento es encontrarnos mirándonos entre los ojos y los postigos cerrados. Figuritas de papel, escapados de un cuaderno atiborrado de estupideces, donde la vida fue escribiendo capÃtulos de una barata novela de amor, fuimos. El silencio quebró las rodillas, ¿te acordás?, y el grito que nadie contestó, como un sable mellado tajeó el aire. Y vos y yo nos desparramamos desangrándonos en tiempo y dolor y nos dimos la espalda. A pesar de tanto todo, de tantos alaridos ahogados, de tanto olvido clavado a presión, a pesar de estar todo amurallado: un puñado de pájaros, te decÃa, se han soltado de mis ojos… ¡qué lo parió, como te extraño, carajo!
|
||||||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|||
![]() | |||||||||
![]() |
Casa Literaturii, poeziei şi culturii. Scrie şi savurează articole, eseuri, proză, poezie clasică şi concursuri. | ![]() | |||||||
![]() |
Reproducerea oricăror materiale din site fără permisiunea noastră este strict interzisă.
Copyright 1999-2003. Agonia.Net
E-mail | Politică de publicare şi confidenţialitate